Ze bestaan nog.

De bielemannen waarvoor ik als kind zo bang was.

Nog ieder jaar jagen ze de vrouwen uit Hummelo de stuipen op het lijf, laten ze hun zagen over de straat raspen, hakken nepstruiken om, doen maffe dansjes, lezen de notabelen uit het dorp de les en zingen tijdens de optocht uit volle borst vele malen het Wilhelmus.

Dit boek is een ode aan hen want zonder bielemannen zou een optocht slechts een optocht zijn.